“Hoe ver ben jij bereid te gaan om je toekomstige baas het naar de zin te maken?”
Voor de één is solliciteren een activiteit die ze af en toe doen, voor anderen is solliciteren een dagelijks terugkerende activiteit.
Waarschijnlijk een activiteit die vaak niet leuk is, tenzij het een hobby van je is.
Welke procedures er zijn rondom een sollicitatieproces heb ik nog niet ergens terug kunnen lezen. Natuurlijk wel de juridische aspecten rondom zo’n proces, zoals niet jokken en persoonsgegevens moeten netjes behandeld worden. Alleen welke stappen er officieel gedaan moeten worden door sollicitant en potentiele werkgever is een raadsel. Veel mensen hanteren vaak wel dezelfde stappen.
Vacature bekend maken, CV’s met motivaties in ontvangst nemen, diezelfde CV’s en motivaties doornemen, beste kandidaten op gesprek uitnodigen en soms de minder geschikte kandidaten afwijzen.
Meestal verlopen de sollicitatieprocessen redelijk “normaal”, maar soms hoor je dingen (of maak ik ze zelf mee) waarvan je denkt: “Hoe dan?” of “Dat meen je niet?!”
Of van die verhalen waarvan je alleen maar keihard in de lach kan schieten.
Zoals:
“Hoe ver ben jij bereid te gaan om je toekomstige baas het naar de zin te maken?”
Ja echt waar, die vraag was echt zo bedoeld!
Gezocht: Enthousiaste Administratief Medewerker
Reden afwijzing: u bent te enthousiast!
Of wat denk je van de kortste carrière…
Na 2 uur verzocht worden om je spullen te pakken en niet meer terug te komen?! Een inwerkperiode was blijkbaar overbodig.
Nu ben ik op zoek naar mensen die tijdens hun zoektocht naar een baan een bizarre sollicitatie-ervaring hebben gehad.
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat ik de enige ben die patent heeft op bizarre ervaringen.
Wil jij jouw verhaal met mij delen?
Mail me dan op projecten@sasdive.nl
Sinds vandaag, of eigenlijk: sinds Maandag®, snap ik wel waarom de GGD een tekort aan personeel heeft!
Sinds vandaag snap ik waarom de GGD een tekort aan mensen heeft. Iedereen die het…