Wie kijkt er mee?
Wie luistert er mee?
Wat kan je wel en niet zeggen tegen de pers?
Is iemand zoals wie je denkt dat hij/zij is?
Wie kan je vertrouwen?
Kan iemand zijn mond houden?
Wanneer kan je wat zeggen?
Ik kreeg ooit een mail van een collega die over mij ging en duidelijk niet voor mij bedoeld was. Ik denk dat de afzender liever niet had gezien dat ik ooit van de mail had geweten, maar ja…De mail was geschreven en zonder goed te kijken gelijk verzonden.
Vorige week sta ik heel gezellig met een politicus te praten onder het genot van een drankje. En ik wilde graag weten wat er nou voor zorgt dat hij niet naast zijn schoenen gaat lopen. Aardige man en iedereen lijkt wel iets van hem te willen, dus ik kan me voorstellen dat die aandacht iets met hem doet. Heel trots vertelt hij mij dat het thuisfront hem daar bij helpt! Eigenlijk elk weekend mag hij de wc eens een grondige schoonmaakbeurt geven. Weg uit de Haagse hectiek en gewoon weer even normaal doen.
Aansluitend zegt deze meneer: “Hmm dat was misschien niet handig om te vertellen, in ieder geval niet voor de pers”. Tja, en dan sta je met mij te praten. Niets mis mee, want het is voor mij een hele mooie aanleiding om communicatie in de media onder de aandacht te brengen.
En dan heb ik het over alle media, dus niet alleen de pers voor tv, radio of krant. Social Media en het gemak in mailen neem ik ook mee. Het is namelijk zo makkelijk om heel snel iets op te schrijven en aansluitend op de knop verzenden te drukken. Op schrift (digitaal of op papier) is voor altijd! Dat willen we misschien niet, maar het is wel zo.
Zo heb ik al eens met een groep gekeken naar omgaan met de pers. Een aantal tips die daar voorbij kwamen zijn:
1. Zorg voor een goede voorbereiding
2. Bepaal de inhoud van je boodschap
3. Bepaal welke informatie zeker moet blijven hangen
4. Wees tijdens het interview alert op:
– Vragen waar je het antwoord niet op weet
– Vragen waar je alleen ja of nee op kan zeggen
– Vragen die een persoonlijke mening ontlokken
5. Manage jouw eigen reputatie
6. Evalueer en Leer
En plaats je iets op de Social Media? Of stuur je een E-mail?:
1. Het is voor eeuwig online
2. Denk na over het mogelijke effect (effectdenken)
3. Schrijf, herlees en dan pas verzenden
Maar geldt dit vandaag de dag niet gewoon altijd? Of je nou een publiek figuur bent of niet? We kennen vast allemaal nog wel het verhaal van Project X in Haaren, én we hebben ongetwijfeld allemaal wel eens een tweet, facebookstatus of mail verzonden, waarvan we achteraf denken: Dat had ik beter niet kunnen doen.
Betekent dat dan, dat we Altijd op onze hoede moeten zijn? Overal over nadenken? Vooruit denken? Niet meer spontaan zijn?
In de digitale wereld denk ik dat je zeker goed moet nadenken wat je wegzet. Dus eerst nadenken, schrijven, even laten rusten, nalezen én dan pas online zetten!
Heb je of wil je een publieke functie is het niet verkeerd om na te denken hoe je over wilt komen en moet je dus ook oppassen met verhalen aan willekeurige mensen te vertellen.
Wil je geen publieke functie let dan ook altijd op, wat je zegt tegen wie en waarom. Dus ook hier nadenken over wat je gaat zeggen of doen. Een toekomstig werkgever kan ook in het café naast je staan meeluisteren.
De collega die mij ooit de mail heeft verstuurd, denkt nu wel eerst 2 keer na voordat de knop verzenden wordt ingedrukt!
En de politicus met wie ik heb staan praten, denkt nu wellicht: “zo erg was het niet om te vertellen!”
Wat denk jij?
Reageer en Inspireer!
Ps: Wil je gelijk weten wanneer er een nieuwe blog is…Dat kan door je gegevens in te vullen bij de volgknop!