Het is zaterdag, 6.30 uur en de wekker gaat. Ouch, eigenlijk tijd om uit te slapen en bij te tanken. Toch sta ik duf op. Kopje koffie, douchen en gereed maken voor vertrek. Want er is genoeg werk te doen vandaag.
Op naar vliegveld Seppe. Mijn werkterrein voor vandaag. En ik ben niet de enige, zie ik, als ik om 8.15 uur arriveer. De koffie loopt al door, het laatste papierwerk wordt in orde gemaakt, handjes worden geschud als we met elkaar kennis maken en alle spullen worden op de juiste plaats klaar gezet. De aanmeld tafel, de schminkspullen worden uitgestald, de goochelaar is zijn plekje aan het inrichten, de EHBO stand, de vrachtwagen moet toch nog even verplaatst worden. Drukte alom. En langs de start en landingsbaan beginnen de eerste vliegtuigen hun plaats te vinden. Kijk je omhoog, zie je helaas de wolken samenpakken en de eerste regendruppels laten zich ook zien…Bah geen zon vandaag.
Om 9.00 uur is het tijd voor een korte briefing waarin alles nog even word samengevat en de dag wordt uitgelegd. Om 10.00 uur verwachten we de eerste bezoekers. Of toch niet, want zodra we de briefing verlaten staan de eerste mensen al voor de ingang. Veel te vroeg, maar we gaan dus gelijk aan de slag!
Mijn takenpakket voor vandaag is Buddy zijn. Dit betekent dat ik de bezoekers mag opvangen, mee ga helpen aanmelden en kort vertel wat er allemaal te doen is vandaag. Én dat ze de hele dag bij mij en mijn Buddycollega’s terecht kunnen voor vragen, opmerkingen en alle verhalen die ze maar willen vertellen. Erg leuk om te doen en van te voren onderschat ik de werkzaamheden enorm. Dat doe ik wel even! Nou de hele dag ben ik aan het rennen, rondwandelen, vragen beantwoorden, bezoekers wijzen op de vrachtwagens, vertellen dat de brandweer demonstraties geeft, erop letten dat ook de paardentram (jawel die was ook op het vliegveld) bezocht wordt, hectiek alom en dan wel met een enorme glimlach op mijn gezicht. Je bent tenslotte wel een gastvrouw.
Halverwege de dag vraag ik mezelf echt even af waar ik vanmorgen aan begonnen was. Pfff wat een drukte op een “vrije” zaterdag! Ow ja ik had mezelf aangemeld als vrijwilliger voor een stichting die zich meerdere malen per jaar inzet om ernstig zieke en gehandicapte kinderen één dag piloot te laten zijn. Op die dag zijn ze niet ziek, maar piloot!
Dus de hele dag komen er kinderen binnen met gespannen snoetjes en moeie oogjes omdat ze van de zenuwen nauwelijks hebben geslapen. En ook de ouders die erbij zijn kijken toch lichtelijk nerveus om zich heen. Wat gaat er gebeuren vandaag? Waar moet ik zijn? Hoe gaat alles in zijn werk? Dus worden ze opgevangen, krijgen een kleine uitleg, melden zich aan en laten alles op zich af komen. De clowns en de goochelaar die aanwezig zijn beginnen de lachers op de hand te krijgen en de zenuwen beginnen te verdwijnen. Het is tijd om te genieten. En niet alleen de bezoekers genieten. Ondanks de wolken buiten…Straalt de zon volop!!! Niet alleen het vuur van de brandweerdemonstratie zorgt voor de nodige warmte.
Alle entertainment en vrachtwagens kunnen niet het letterlijke hoogtepunt van de dag overtreffen. Alle Hoogvliegertjes komen stralend terug van hun rondvluchten waarbij ze zelf de piloot zijn geweest! Ze nemen letterlijk de zon mee terug van achter de wolken.
Enthousiast worden er verhalen verteld, ervaringen van het meerijden in een gigantische truck gedeeld, de prachtige ervaringen als piloot…Spontaan krijg je een dikke knuffel van de kinderen met gelijk een waterval aan verhalen.
Certificaten laten ze zien, onbezorgdheid, ouders die blij zijn, opa’s en oma’s die gelukkig zijn en die ongelooflijke twinkeling in de ogen van de kinderen…
Ik kan me geen mooiere waardering voorstellen voor een dag keihard werken!
’s Avonds op de bank ben ik kapot…voetjes omhoog en kussentje in de nek. Ik kán niet meer…
Vrijwillig werken…..
Eigenlijk is het geen werken!
Wat denk jij? Reageer en Inspireer
PS: Wil je weten wanneer er weer een blog van mij komt? Vul je mailadres in bij de knop volg rechtsonder!
PS2: https://www.stichtinghoogvliegers.nl/ voor meer informatie over de stichting
Mooi zoals je de dag beschrijft. Leuk om dat eens door de ogen van een ‘nieuwe’ vrijwilliger te zien.
Fijn dat je lid van ons team was en ik denk je nog wel eens terug te zien op een Grote Hoogvliegersdag !
Dank je wel Ben! Ook ik vond de dag erg fijn om mee te maken en wij zien elkaar vast en zeker nog eens!
Vrijwilligerswerk is het mooiste soort werk wat er is. Je doet het soort werk waar je achter staat, je werkt met andere gemotiveerde mensen en aan het eind van de dag of taak heb je het idee dat je ergens toe hebt bijgedragen wat je als zinvol ervaart.
Ik wens iedereen vrijwilligerserk toe, het is verrijkend, je helpt er anderen mee en het is vooral ook reuze gezellig!
Mooie blog om vrijwilligerswerk te promoten!
Hoi Linda, dank je wel voor je mooie woorden!
Mooi en herkenbaar stukje! Je beschrijft ook zo’n beetje mijn ervaringen op mijn eerste Hoogvliegersdag, en ook ik ben niet meer erg actief geweest zaterdag :-). Leuk je ontmoet en in actie gezien te hebben, en tot de volgende keer!
Hoi Jojanneke, Dank je wel enne jouw ontmoeten en in actie zien vond ik ook erg leuk! Tot de volgende Hoogvliegersdag!