Wat doe jij als het eerste schaap over de dam is?

Het nieuwe schooljaar is begonnen en in menig stad zijn dan ook de nodige introweken weer van start gegaan. Hele groepen mensen die elkaar nog niet kennen mogen met elkaar steden ontdekken, het uitgaansleven in die stad aanschouwen en vooral elkaar leren kennen.

Als ik dan op een mooie zonnige dag in zo’n studentenstad ga zitten struikel je over de groepen nieuwe studenten die allemaal in dezelfde gekleurde shirts rondlopen. Ze kijken hun ogen uit. En dan krijgen ze ook nog eens diverse “nuttige” opdrachten mee om uit te voeren. “Nuttige” opdrachten zoals doe de regen of zondans. Ik zie dit gebeuren en moet er stilletjes om lachen. En tevens verbaas ik me ook hoe makkelijk mensen deelnemen aan de diverse opdrachten.

Ik zie een groep naast mij plaatsnemen op het terras en hoor dat ze de zondans gaan doen. Verschillende mensen staan op en gaan vol enthousiasme aan de slag. Het wordt een vrolijk tafereel! En ondertussen zie ik een van de dames staan toekijken vol schaamte. Nee hoor daar doe ik niet aan mee!  En nog geen 30 seconden later staat ze met een kleine glimlach tussen de groep mee te dansen…..

Als ik dit dan zie en hoor ben ik verbaasd. Ze wil niet meedoen, maar dan is ze een watje. Dus ze staat op en gaat dan maar meedoen?! Waarom? Dat wil ze toch helemaal niet…..

Rare mensen zijn wij  eigenlijk! En als je door de eeuwen heen kijkt zie je dit soort gedragingen in alle boeken en verhalen terugkomen. Aansluitend zeggen we met zijn allen dan dat je beter moet nadenken voordat je iets doet waar je niet achter staat. Hele voorbeelden zijn te noemen waarin groepen mensen dingen doen of zeggen, omdat iedereen dat doet. In Europa zijn hele volksstammen die jarenlang een zekere meneer hebben gehoorzaamd, waarbij men zich afvraagt of dat wel zo handig was geweest. Je zou denken dat we daar wat van leren.

Wat zorgt er nou voor dat we ons aanpassen aan de groep? In hoeverre is het beter om zelf na te denken om vervolgens zelf te besluiten wat je wilt doen?

Is het leeftijdsgebonden? Ben je metname in je tienerjaren niet in staat om zelf logische beslissingen te nemen? Nee hoor jong en oud laten zich beinvloeden door het groepsgedrag.

Kijk ik naar de groep hebben ze inmiddels weer een nieuwe opdracht gekregen om uit te voeren. Vind 4 mensen die je een genante actie laat uitvoeren en zet dat op de foto. Wat schetst mijn verbazing…..een oudere man op leeftijd zegt eerst nee daar doe ik niet aan mee, om vervolgens zich in de meest genante positie op de foto te laten zetten.???

Vol verwondering en verbazing heb ik dit alles aangekeken…en nu wil ik jou vragen wat jij doet als het groepsgedrag datgene van je vraagt wat je eigenlijk niet wilt.

Reageer en Inspireer!

7 gedachten over “Wat doe jij als het eerste schaap over de dam is?”

  1. De mens is een kuddedier, daar zijn bibliotheken over vol geschreven. We horen graag bij een groep, houden er niet van om te worden buiten gesloten. In het verre verleden moest de mens in groepsverband leven om te kunnen overleven, letterlijk. Dat is nu niet veel anders. Ons eten in de supermarkt hebben we niet zelf gejaagd of verbouwd, dat deed iemand anders. In vele facetten zijn we van “de groep” afhankelijk. Het mooiste voorbeeld van groepsgedrag vind ik de mode. Iemand vindt b.v. roze DE kleur van dit jaar en massaal rennen we naar de winkel om kleding in die kleur te kopen. Hoe “in de mode” ?
    We gaan vrijwel allemaal mee met de mores van de groep waarin we ons bewegen (familie, vrienden, werk, vereniging) en soms nemen we er afstand van. Maar van dat laatste niet te veel, want alleen is ook maar alleen.

    1. Hoi Fred,

      Met grote ogen en vol verbazing heb ik dit filmpje zitten kijken. Aan de ene kant prachtig om te zien hoe iemand geniet waar hij van wilt genieten. Aan de andere kant dat er eerst helemaal niemand meedoet, wel kijken naar wat deze meneer staat te doen. Om vervolgens ineens massaal mee te doen!?
      Dank je wel

  2. De zondans is vast de poldervariant, maar dan exact omgekeerd, op de eeuwenoude regendans van de indianen in zonrijkere dus regenarmere oorden die we in subtropische mediterrane gebieden ook wel kennen. Deze zomer begon in maart/april of daaromtrent waar de Romeinen het jaar lieten beginnen, waaraan dat oktober de achtste maand, zijn naam nog steeds te danken heeft en nu dus een anachronisme van twee maanden lijkt te hebben voor de classici onder ons. De “relativitijd” om zo maar te zeggen. Taalkundigen kijken anders tegen de tijd aan dan natuurkundigen. Meteorologen hebben weer een andere tijdsbeleving. Die laten met gemak het voorjaar en najaar op een andere datum beginnen dan de rest van de wereld. In welk jaar we leven verschilt zowel per geloofsovertuiging als per land(sdeel). Wanneer de zomertijd weer plaatsmaakt en gelijkgetrokken wordt met de gewone tijd verschilt soms zelfs per graafschap in sommige staten. Ook over het aantal dagen per maand zijn we het niet helemaal eens. De oude Maya’s hadden het beter voor elkaar. Die luisterden in dit opzicht niet naar religieuze of andersgeaarde, zich leider noemende (rand)figuren. Ze keken gewoon naar sommige zorgvuldig uitgezochte sterren en planeten met het blote oog en zagen een patroon dat tot ergens eind dit jaar nog steeds hetzelfde gedrag vertoont. Dan zien we een verschijnsel dat zich vele millennia geleden voor het eerst voor ogen van de aardklootbewoners afspeelde. Doemdenkers zien dit als teken van “het einde der tijden”. Ik geloof er geen snars van. Als we braaf genoeg zijn en blijven, kan deze planeet en alle omliggende en rondwentelende dichtbije en verre buren nog vele millennia mee met deze zon.

    1. Hoi Klaas,
      Dank je wel voor deze interessante informatie. In hoeverre ligt deze informatie daarmee dan aan de grondslag van ons gedrag?

      1. We laten ons leiden door een aangeboren en aangepraat patroon. Het eerste noemen wetenschappers DNA. Het tweede is educatie/opvoeding door ouders, leraren en eventueel geestelijk leiders, zoals voorgangers, priesters, imams, rabbijnen of hoe ze ook maar mogen heten. Zij volgen weer boeken en/of verhalen van profeten, godenzonen en andere wijzen/verlichte mensen als Mohamed, Jezus, Boeddha enzovoort.

        Daar horen en/of ook angsten bij, zoals de angst om te vallen (aangeboren), dat de wereld vergaat… Dat laatste is ook zo alleen wanneer dat gebeurt, daar zit ‘m de kneep. Volgens wetenschappers duurt dat nog miljoenen jaren, volgens Nostradamus weet ik niet precies, maar zeker nog tientallen tot honderden jaren en volgens doemdenkers enkele weken…

        “Waar optimisten en pessimisten van mening verschillen is het moment van de apocalyps” Stanisław Jerzy Lec (1909-1966) Pools aforist.

Reacties zijn gesloten.

Scroll naar boven